يك فيلم رادیوگرافی از هفت لايه تشكيل شده است
1. لايه پایه اصلي متشکل از تري استات سلولز و يا پلي استر که که معمولا بخاطر استحكام و پايداري ابعادي بيشتر، از پلي استر استفاده مي‌شود.
2. يك لايه خيلي نازك كه وظيفه الحاق لايه امولسيون را به لايه اصلي فيلم دارا مي‌باشد و از جنس ژلاتين و مواد چسبنده تشكيل شده است.
3. يك لايه امولسيون كه اساساً متشكل از كريستالهاي هاليد نقره معلق شده در ژلاتين است. لايه امولسيون مهمترين لايه فيلم مي‌باشد و به پرتو ایکس، پرتو گاما، نور، گرما، فشار و مواد شيميايي بسيار حساس مي‌باشد. نرخ مخلوط كردن هاليدهاي نقره و روش آن، سرعت و مشخصات ديگر فيلم را تعيين مي‌كند.
4. يك لايه ژلاتين سخت شده بگونه‌اي كه از ماده امولسيون محافظت نمايد و آنرا از صدمات مكانيكي نظير خراش و سايش مصون بدارد.
بر خلاف فيلم‌هاي عكاسي كه فقط در يك طرف آنها پوشش امولسيون اعمال مي‌شود در فيلم‌هاي پرتونگاري بجز در موارد خاص لايه امولسيون معمولاً در دو طرف اعمال مي‌شود، تا بدين ترتيب سرعت فيلم و تباين تصوير افزايش يابد و از زمان پرتوافكني و ظهور و ثبوت و خشك كردن فيلم كاسته شود.
در اطراف هاليد نقره توليد شده مقدار ناچيزي برميد پتاسيم اضافي وجود دارد. لذا هر كريستال هاليد نقره يك لايه يون برم منفي در اطراف خود دارد كه اصطلاحاً به آن سد برميد مي‌گويند.
طي پرتوافكني اين سد شكسته يا ضعيف مي شود و الكترونهاي آزاد در لايه امولسيون بوجود مي‌آيند و يا به آن وارد مي‌شوند.
اين الكترونها با يونهاي مثبت واكنش نموده و ذرات بسيار ريز نقره را احيا مي‌كنند و مراكزي براي ظهور مي‌شوند.
هر مركز ظهوري از چند اتم نقره فلزي تشكيل شده كه قابل رويت نيستند و تحت عنوان تصوير مخفي شناخته شده‌اند.
نقره فلزي احيا شده در تصوير مخفي نقش كاتاليست را عهده دار مي‌باشد و در حضور داروي ظهور بقيه اتمهاي باقي مانده در دانه برميد نقره به نقره فلزي تبديل مي‌شوند. اين فرآيند با ضعيف شدن و يا شكسته شدن سد برميد در اطراف دانه تقويت و پشتيباني مي‌شود.
منبع : فن آوران تام تابان